Sunny Sunday, Bridge Inn & Ratho jako lovely miescina

Ratho Rathach, z gaelickiego znaczy forteca. Miasteczko znajduje sie 7 km od Edynburga  i  usytuowane w zachodniej przemyslowej czesci Szkocji.Miescina polozona jest malowniczo nad rzeczka Almond i tzw. Union Canal. Wies spokojna i mila dla oczu. Sypialnia wielkich miast liczy ok 1, 634 tysiaca ludnosci. We wsi znajdziemy kosciol parafialny sw. Marii, zalozony w XII wieku. Wielokrotnie usprawniany i co ziwniejsze gigantyczne fundamenty wytrzymaja wszystko. Romanska fachowa robota z okopaniem fundamentow nie zna sobie rownych. Kosciolek nie za wysoki oparty na planie krzyza. Bez przypor i witrazy zbytnich. To co przyciaga to  cmentarz a na nim jedyny w swoim rodzaju nagrobek w ksztalcie trumny. Kilka tablic informuje o zawodach i zyciu tu pochowanych. W Ratko nie brak takze:  biblioteki, szkoly, nowych osiedli i oczywiscie  knajpy The Bridge Inn. Dalej przystan o zlowrogiej nazwie The Seagull Trust, poczte i oczywiscie piekne domy mieszkancow. Najslynniejsza atrakcja to centrum wspinaczkowe Edinburgh International Climbing arena. Centrum wspinaczkowe i konferencyjne. Atrakcja naturalna bo to kanion o wysokosci 30 metrow.  Ratho liczy sie, ze ma tysiac lat a najwiekszy rozwoj tej uroczej miesciny zawdziecza Union Canal. Zostal on otwarty w 1822 roku. Zaczyna w Edynburgu a konczy w Falkirk Wheel. Dlugosc to 31, 5 mili a glebokosc oscyluje na glebokosci ok 240 stop. Oczywiscie woda idzie dalej ale ten akurat kawalek jest najpiekniejszy i najbardziej chyba przyjazny krotkim wypadom. Podroz barkami w XIX wieku bylo najszybszym srodkiem transportu. Upadl on z chwila polaczenia kolejowego Edynburga z Glasgow. Pomimo, ze nazwa Ratho odnosi sie do fortecy to jednak nie znajdujemy ani sladow zadnych murow obronnych. Za to obok kanalu natrafiamy na Canalside  Sculpture czyli rzezby nad brzegami. Kilka laweczek z plakietkami informujacymi o usytuowaniu Rtho wzgledem poziomu morza. Do tego plakietka przedstawiajaca konia, ktory  pociaga barke po kanale. Jesli kanal to i swietne barki.  Mackay Seagull, Pride od Belhaven to perelki. Ta ostatnia mosci sie u podnoza knajpy Bridge Inn. Tam wspaniale Skye ale i inne dobre trunki i jadlo. Do tego liczne fotografie o historii kanalu i wypadkow a takze szpalty z lokalnymi wydarzeniami.  Barka jak i knajpa nalezy do milosnika barek Ronnie Rusacka, ktory usprawnil obsluge i donosil jedzenie wprost na barki. W 1989 roku  Ronnie Rusack w Bridge Inn otworzyl Edinburgh Canal centre. Az do 2002 roku trwaly prace nad odbudowa i oczyszczeniem dawnych kanalow. Co najwazniejsze uniesiono nawet kawalek autostrady M8 by finalnie wybudowac Falkirk Wheel. Gigantyczna sluze, ktora dwoma poziomami swietnie *przenosi barki*. To co przyciaga kazdego to piekne widoki, liczne przejscia, trasy spacerowe  i   sekretne ogrodki dzialkowe a w nich cuda panie, cuda! Ratho szybko, tanio i jednym slowem chcialoby sie zaszyc gdzies w szopce albo na barce.

widok z prawego brzegu na barki i knajpe The Bridge Inn

Oslawione palkietki na nadbrzezu

U podnoza knajpy

The Seagull Trust 

i niezwykli goscie barowi

uroczy mosteczek

i wystroj w srodku knajpy

Kosciolek neormoanski sw. Marii. Potezne mury kryja niezle tajemnice

i wspaniale nagrobki obok kaplicy. Nagrobki jak to w zwyczaju sa zaskakujaco nieprzewidywalne.

krotki filmi czlowieka gadajacego!