Monday 16 February 2015

wizyta w przedzarniach New Lanark i obejrzenie Prestonpans Tapestry


                                               

Nie to nie Lodz ani fabryki Poznanskiego. Przasniczki sie cioci nasunely na glowe. W temacie bawelny, tkania i dziergania. To New Lanark. Tutejsza Lodz i niedzielna po niej wycieczka.

Wodospad Clyde obok przedzarni Roberta Owena

New Lanark to kompleks przedarn XVIII wiecznym, odrestaurowanym  młynem  bawełny wioska nad brzegiem rzeki Clyde, w pobliżu wodospadu Clyde w południowej Szkocji. Modernizacji icalego kompleksu zawdziecza sie Robertowi Owenowi. Ten tez czlowiek zaczal poprawiac warunki pracy dla swoich pracownikow. Oprocz ulepszenia warunkow w szwalniach Owen zalozyl tez szkole i przychodnie. W szczytowej formie przedzarnia zatrudniala 2 tysiace pracownikow.

                                        

Mieszkancy podniebnego ogrodu
Wspanialym udogodnieniem bylo stworzenie przedszkola przy pracy. Do tego New lanark to jedno z najwiekszych grup przemyslowych na swiecie. od roku 1799 az do 1969 przedzarnia chodzila non stop. Dlatego caly kompleks jest tak swietnie utrzymany. 

New Lanark został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO przez UNESCO w 2001 roku.
W przedzarniach spotykamy dzialajace maszyny, ktore tak jak przed wiekami tkaja len, bawelne i welne na ubrania oraz potrzeben artykuly dla ludzi i przemyslu.

                                      
Widok na to co ludzie posiadaja. Zdjecie w familiokach New Lanark
Widok na hostel w New Lanark
Familioki z uroczym platanem, takim pod ktorym pani siadla z panem



Widok na kominy przemyslowe i wspomnany wodospad


jedno z wielu pracujacych tu kol mlynskich

kotly, piece usytuowane przy kole mlynskim


wystawa poswiecona pracownikom

strych na przedzalniach


widok zadu i panorama na Kosciol

Export i import towarow kolonialnych


Podziwiac pracownika za halas w jakim pracuje
Widok na kompleks przedzaln i osiedle pracownicze


Ekspozycja jak to dawniej bywalo


Maszyny w calkiem dobrym stanie nadal pracuja pelna para



Jazda Annie McLeod Experience, która zabierze Cię z powrotem w czasie tzn wsiada sie do specjalnych gondol, ktore podwieszone jada i tak mamy zjazd jak na stoku do tego w ciemnosciach i nic sie nie boimy bo i tak nie spadniemy daleko. Do tego przejazdzka jest o tyle dobra, ze podczas niej dowiadujemy sie o zyciu o wspomnianej Annie McLeod. Do tego ogrod na dachu z fantastycznymi rzezbami. Kompleks zawiera takze szkole, ktora zalozyl Robert Owen. Dom Owena. Kilka przedzalni pochodzacych z przelomu XVIII i XIX wieku. Jeden kompleks przerobiony jest na hostel a drugi na hotel. Dogodny dojazd i widoki sklaniaja do zwiedzenia kazdego zakatka New Lanark. Do tego wodospad Clyde i sama rzeka Clyde. Calosc otoczona rezerwatem przyrody.



104 metry historii. Tak w skrocie okresla sie wyszywane bele materialu, ktora haft okresla to co przezyla ziemia szkocka. Prestonpans Tapestry to zwyciestwo nadziei i ambicji narodu szkockiego. Podroz zaczyna sie w momecie gdy 25- letni Bonnie Prince Charlie wraca z Francji do Szkocji i zwycieza pod bitwa w Prestonpans. W orginale nosi ona nazwe The Battle of Prestonpans Tapestry 1745. W tamtej tez miejscowosci wystawiany jest przez caly rok. jednakze z licznymi wyjatkami udostepniany jest poza granicami East Lothian.
Dzielo to jest wzorowane na tapetach z Bayeux. Tam tez zwyciestwo Charliego nad armia hanowerska Sir Johna Copa bylo jako pierwsze wyszyte. 
Wyszywanie to zajecie typowo kobiece. Praca powstawala ponad dwa lata. Napisy zlozone sa po francusku, gaelicku i po angielsku. Zlozona jest z 103 paneli. Kazda po metr dlugosci i pol metra szerokosci. 200 hafciarek stowarzyszonych w Greenhills wykonalo te robote w 2010 roku i od swej premiery w szkockim parlamencie, zwiedzilo juz Francje i cala Anglie. Nie mowiac o Edynburgu jako glowna atrakcja Scottish Storytelling Centre i Festiwalu w Edynburgu. Prestonpans Tapestry to pomysl na zjednoczenie diaspory szkockiej na calym globie. Ekspozycje tego niezwyklego zwoju materialu to nie tylko podziwianie pracy setek hafciarek ale tez i swietna lekcja historii w obrazkach. 


Piekne maszyny i jego wysrubowane liczniki


alternatywna motoryka

Raz moze dwa razy do roku wybucha bomba muilosna. Pierwszy raz na Wale w tynki a raz to milosierdzie zwiazane z Bozym Narodzeniem. O ile to pierwsze wiaze sie z sexsem. C`mon dorosli jestesmy to to drugie z jakims takim ruciu ciuciu. Lzawymi przekazami o boskim przychodzeniu i na pewno nie poruszane sa tematy cielesnosci. 
Wale w tynki wiaza sie ze spawnoscia seksualna i rozbuchana erotyka. A co z niepelnosprawnymi?
Kiedys temat niesmalo byl poruszany z racji niepelnosprawnosci dzieci slynnych gwiazd. Zapamietalam jedno zdanie- A co pan robi gdy wyczuwa pan, ze syn ma wzwod? Po prostu zostawiamy go samego w pokoju. Czolga sie po dywanie i zaspokaja swe cialo.
Prawdziwi niepelnosprawni i tu swietnie przemawia nowe okreslenie z alternatywna motoryka. Jesli cos jest normalne to to drugie moze byc alternatywne. Tak jak i muzyka, milosc, kultura itp. 
Do rozwazan sklania mnie ostatnia audycja W Lepiej pozno niz wcale w Rado TokFM. 
http://audycje.tokfm.pl/audycja/37
Goscmi Krzysztofa Tomasika i Mariusza Kurca - byli Rafal Urbacki i Filip Pawlak. O Rafale Urbackim slyszelismy nie raz. Po pierwsze rezyser, tancerz, performer opowiadal o ksiazce ponizej ale i dzielil sie swoja historia takze i ta seksualna. Filip Pawlak jest studentem katowickiej szkoly filmowej i producentem teatralnym. Filip ma krotsza reke i II grupe inwalidzka. Zero renty. Rafal nie chodzi ale jest szczesciarzem, bo posiada I grupe inwalidzka. Nie bede tu pisac o ZUS itp bo panowie, rowniez na niego nie narzekali. Bowiem to historia, ktora sie nigdy nie konczy. (blogoslawimy rzad wielkiej brytfanny za docenienie niepelnosprawnych).
Jestem naprawde poruszona jak chlopaki swobodnie poruszali dosyc krepujace tematy i to nie tylko w kontekscie milosci tej duchowej. Choc i ta sie przejawiala. jak to chlopaki trzymaja sie razem w wozkach lub gdy jeden juz opiekuje sie drugim. Wtedy to ludzie maja wspolczucie w glosie i dostaja pewien rodzaj milosierdzia na twarzy. Niepokoja i ich tylko te pytania bezosobowe- Jak on sie czuje- jak gdyby tego na wozku juz nie bylo. jakby juz zamilkl calkowiecie.
Co do sposobow w sexie jest bowiem nieograniczona liczba pozycji i na pewno kazdy znajdzie sposob by czerpac z niego przyjemnosc.
Skonczylam a teraz zapraszam na ...przelecenie artykulu z portalu nie-pelnosprawni.pl


Sex Niepełnosprawnych

Uniwersalny przewodnik po seksie dla tych, którzy żyją z niepełnosprawnością

Przełomowy poradnik dla osób zmagających się z niepełnosprawnością – od chronicznego zmęczenia i bólu pleców do urazu rdzenia kręgowego, stwardnienia rozsianego, mukowiscydozy, porażenia mózgowego i wielu innych.

Książka oprócz konkretnych wskazówek dotyczących technik i pozycji seksualnych, zawiera porady dotyczące tego jak szukać partnerów seksualnych, jak rozmawiać o swoich potrzebach, obawach i niepełnosprawności. Znajdziecie tu również bogatą bibliografię, a także wykaz organizacji i stron internetowych poświęconych życiu seksualnemu osób zmagających się z niepełnosprawnością.
Uniwersalny przewodnik po seksie dla tych, którzy żyją z niepełnosprawnością
„Czy można używać prezerwatywy z cewnikiem? Jak uprawiać seks na wózku inwalidzkim? Ten szczegółowy poradnik udziela odpowiedzi na pytania, jakie osobom w pełni sprawnym nigdy nie przyszłyby do głowy... Ogólne przesłanie przewodnika brzmi: nie ma jednego właściwego sposobu uprawiania miłości. Sami musicie odkryć czym jest dla was seks i zdać sobie sprawę z wielości i różnorodności doświadczeń seksualnych". - Library Journal

„Należy rozpocząć od słów „Nareszcie?" A piszę to jako psycholog i jako osoba z niepełnosprawnością fizyczną, poruszająca się na wózku inwalidzkim. Oto po raz pierwszy w Polsce ukazuje się książka na temat seksualności osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności, odczuwających chroniczny ból i dotkniętych przewlekłymi chorobami. Książka, która nie ma charakteru rozprawy naukowe), ale jest przystępnie napisanym, zaangażowanym poradnikiem (co rozumiem prze zaangażowanie - o tym dalej), pomagającym obudzić seksualność tych, którzy nie wierzą, ze mogą znaleźć seksualne spełnienie. Nie wierzą, ponieważ zgodnie z doić powszechnym stereotypem (niestety, nierzadko internalizowanym jako myślenie o sobie) są „aseksualni". „Aseksualni" - czyli jacy? Z jednej strony: niemający potrzeb i pragnień seksualnych. Z drugiej zaś po prostu często nieatrakcyjni seksualnie, więc z pewnością pozbawieni szans, by realizować się w seksualnych i miłosnych relacjach." – tak pisze w polskim wstępie do książki - Tomasz Garstka, psycholog.

Fragmenty z książki (przewodnika)


Uniwersalny przewodnik po seksie dla tych, którzy żyją z niepełnosprawnością, chronicznym bólem i chorobą

Autor: Cory Silverberg, Fran Odette, Miriam Kaufman
Tytuł oryginalny: The Ultimate guide to sex and disability. For all of us who live with disabilities, chronic pain & illness

Przekład: Joanna Pidziowa
Wydawnictwo: Czarna Owca, Wydawnictwo (Jacek Santorski), Wydanie I, rok 2013, stron 188

http://www.nie-pelnosprawni.pl/index.php/ciekawostki/sex-niepenosprawnych/4143-uniwersalny-przewodnik-po-seksie-dla-tych-ktorzy-zyja-z-niepelnosprawnoscia
a tu juz najnowsze badania tych co stoja a przynajmniej na obrazku stali!
Badanie londyńskiej organizacji "Pride" pokazało, że 54% londyńskich par jednopłciowych nie całuje się publicznie ze strachu przed homofobiczną agresją.
(gdyby w Warszawie zrobiono takie badania, podejrzewamy, że wynik byłby bliski 100%, niestety)
Pride rozpoczęła więc wczoraj - w Walentynki - kampanię społeczną "Freedom To Kiss" ("Wolność do całowania się"). I to z przytupem: pod statuą Erosa na Piccadily Circus zebrały się całujące pary (i nie tyko pary, bo na fotce wypatrzyliśmy też jeden trójkąt smile emoticon
Kampanię wsparli m.in. dwaj aktorzy hetero: David Walliams ("Mała Brytania") i Russell Brand ("Artur"), którzy na Twitterze zamieścili fotkę, jak się całują smile emoticon
Publiczne