Destylarnia Glengoyne (czyt. „glen’gojn”) została założona w 1833 roku na północ od Glasgow, w malowniczej dolinie, nieopodal wodospadu Campsie i jeziora Loch Lomond. Jeszcze wtedy destylarnia nazywała się Glen Guin czyli „Dolina Dzikich Gęsi”. Dopiero w 1905 roku za „rządów” braci Lang destylarnia przyjęła obecną nazwę – Glengoyne.
W 1876 roku destylarnia została przejęta przez wspomnianych wcześniej braci – Gavina, Alexandra i Williama. Byli oni właścicielami spółki Lang Brothers Limited będącej obecnie częścią Edrington Group, która jest jednym z niewielu prywatnych i niezależnych przedsiębiorstw produkujących whisky. Spółka miała swój magazyn celny w Glasgow przy ulicy Oswald Street. Budynek ten początkowo należał do Wolnego Kościoła Argyle. Niedługo potem bracia Langs wykupili część budynku przez co na parterze znajdowała się siedziba spółki i magazyn celny, a na piętrze prowadzono nabożeństwa Wolnego Kościoła Argyle. Tak więc śmiało można stwierdzić że na górze i na dole panował iście spirytualny nastrój, tylko o nieco odmiennym charakterze : ) W roku 1893 roku spółka przejęła całość budynku i wszędzie zapanowały spirytualia tylko jednego rodzaju.
W swoim procesie produkcji whisky Glengoyne nie używa torfu! Słód jęczmienny suszony jest nad naturalnym ogniem, a nie nad żarzącym się torfem. Przez co whisky ma bardziej łagodny, owocowy charakter, który według niektórych znawców ma bliżej do Lowlands niż do Highlands. Żeby było śmiesznie linia dzieląca te regiony przebiega dokładnie przez tereny destylarni.
Ciekawostką jest fakt że w owych czasach każda destylarnia miała swojego poborce, który pilnował aby nawet kropla whisky nie opuściła destylarni bez uprzedniej opłaty akcyzy. Pod koniec XIX wieku z destylarnią Glengoyne związany był Tedder – poborca podatkowy, który określił jeden z podstawowych warunków, które musi spełnić whisky, żeby można ją było nazwać „szkocką”. Zasada ta, nakazująca co najmniej trzyletni okres leżakowania szkockiej whisky, została potem usankcjonowana prawnie. Prawo to obowiązuje do dziś. Warto wspomnieć, że Tedderowi chodziło właściwie, o „co najmniej trzy lata i jeden dzień”.
W 1876 roku destylarnia została przejęta przez wspomnianych wcześniej braci – Gavina, Alexandra i Williama. Byli oni właścicielami spółki Lang Brothers Limited będącej obecnie częścią Edrington Group, która jest jednym z niewielu prywatnych i niezależnych przedsiębiorstw produkujących whisky. Spółka miała swój magazyn celny w Glasgow przy ulicy Oswald Street. Budynek ten początkowo należał do Wolnego Kościoła Argyle. Niedługo potem bracia Langs wykupili część budynku przez co na parterze znajdowała się siedziba spółki i magazyn celny, a na piętrze prowadzono nabożeństwa Wolnego Kościoła Argyle. Tak więc śmiało można stwierdzić że na górze i na dole panował iście spirytualny nastrój, tylko o nieco odmiennym charakterze : ) W roku 1893 roku spółka przejęła całość budynku i wszędzie zapanowały spirytualia tylko jednego rodzaju.
W swoim procesie produkcji whisky Glengoyne nie używa torfu! Słód jęczmienny suszony jest nad naturalnym ogniem, a nie nad żarzącym się torfem. Przez co whisky ma bardziej łagodny, owocowy charakter, który według niektórych znawców ma bliżej do Lowlands niż do Highlands. Żeby było śmiesznie linia dzieląca te regiony przebiega dokładnie przez tereny destylarni.
Ciekawostką jest fakt że w owych czasach każda destylarnia miała swojego poborce, który pilnował aby nawet kropla whisky nie opuściła destylarni bez uprzedniej opłaty akcyzy. Pod koniec XIX wieku z destylarnią Glengoyne związany był Tedder – poborca podatkowy, który określił jeden z podstawowych warunków, które musi spełnić whisky, żeby można ją było nazwać „szkocką”. Zasada ta, nakazująca co najmniej trzyletni okres leżakowania szkockiej whisky, została potem usankcjonowana prawnie. Prawo to obowiązuje do dziś. Warto wspomnieć, że Tedderowi chodziło właściwie, o „co najmniej trzy lata i jeden dzień”.
W kwietniu 2003roku, Ian Macleod Distillers Ltd. wykupiła destylarnie Glengoyne i jest jej właścicielem po dziś dzień.
http://magazynwhisky.pl/destylarnia-glengoyne/
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.