piatek 13 - go i 13 minut

13 minut. 13- go piatek. Najbardziej pechowy dzien miesiaca. Omijany szerokim lukiem. Wymazywany z rejestru hotelowego.  Nie wlaczany w rejestry bankowe. Numery telefoniczne tez sa zmieniane. Ulice, domu, klatki mieszkaniowe, ulice i skrzyzowania.

Pech, czarny kot, zbrodnia popelniona na Templariuszach. Przesad, gusla i niepowodzenie. Piatek 13- go to kiepski film grozy. Piatek 13- go doczekal sie takze naukowego wyjasnienia. Strach przed piatkiem trzynastego jest nazywany parasekewidekatriafobia. Slowo to powstalo z greckiego paraskevi (piatek), dekatreisco oznacza trzynasty, zas fobia znaczy strach. 

Data pt. 13- go moze w ciagu jednego roku przypasc co najmniej 1 raz i maksymalnie 3 razy. I ten ostatni juz piatek, mokry, ciemny i zly listopadowy, taki pechowy.

Piatek 13- go listopada byl pechowy dla Paryza. Szalency wysadzili sie w powietrze wraz z niewinnymi mlodymi ludzmi. Glupcy wkroczyli na koncert, darli ryja o Allahu Akbar. Bog ich -  kule nosil. Strzelal na oslep. Zrobil rzeznie. Bog jest Wielki. Tak wielki, ze pozwolil na takie zbrodnie.

Allahu widzisz to i pozwalasz na to. Dajesz przyzwolenie na zabijanie w swoim imieniu. Jakies szumowiny biora bron, strzelaja a Ty podobno wszystko akceptujesz i tak nakazujesz. 

A moze po ciemku, bo wybuchy nastapily w ciemnosciach juz nie widzisz? Katarakte jakas Allah ma? Jaskre jakas.

Allahu, ciocia pomoze. Gabinety i badania sa bezplatne. Trzeba tylko chciec i Allahu reagowac.

A moze Allahu zmowiles sie z tym naszym Bogiem i Obaj nie widzicie dobrze lub nie chcecie widziec!

Jak to jest cholera, ze jak sie chce zgladzic jakiegos pieruna to nigdy on nie ginie tylko niewinni postronni ludzie!

Tak bylo i w wypadku Stalina, Hitlera, Castro i w wiekszosci dyktatorow na tej planecie.

Rzecz sie tyczy zamachu monachijskiego 8 listopada 1939 roku. Piwnica Mieszczanska w Monachium jest ulubionym miejsce Adolfa Hitlera. Tam, co roku swietuje rocznice puczu monachijskiego. 

36- letni ciesla Georg Elser, podklada bombe, ktora wybucha 13 minut za pozno. Cholerne 13 minut!.

Hitler wychodzi wczesniej. Wyglosil przemowienie wczesniej. Na wskutek wybuchu ginie 9 ludzi.

Samotny zamachowiec Johhan Georg Elser, czlowiek, ktory chcial zabic Hitlera, to ksiazka Helmuta Ortnera. Przybliza ta postac nieco blizej. Elser urodzil sie 4 stycznia 1903 roku w Wirtembergii. Jak napisal o nim Der Spiegel - The Man Who Tried to Stop Hitler.

Elsner pochodzil z biednej rodziny. Zostal ciesla. terminowal takze u zegarmistrza. Uczestniczyl w ruchu komunistycznym ale nie czynnie. Glosowal za ideologia prawa glosu dla robotnikow. Byl zacietym przeciwnikiem Hitlera. Nie pozdrawial, nie salutowal. Hitler, jego zdaniem ograniczal prawa obywatelskie.

O calym przebiegu cytuje z Wikipedii i FB Milczacy swiadkowie.

• 8 listopada 1938 roku Elser zjawia się w Bürgerbräukeller w Monachium na uroczystości z okazji rocznicy tzw. „puczu monachijskiego” – nieudanej próby zamachu stanu w Republice Weimarskiej, dokonanej przez Hitlera i jego popleczników 8 listopada 1923 r. Zamachowiec obserwuje Hitlera oraz przebieg uroczystości. Dochodzi do wniosku, że atak z użyciem broni jest niemożliwy z powodu silnej ochrony dyktatora. Uznaje, że najlepszym sposobem zamachu będzie użycie ładunku wybuchowego. Podejmuje decyzję, że zamachu dokona w tym samym miejscu, na uroczystości w dniu 8 listopada 1939 roku.

  Realizując swój plan, Elser najpierw próbuje uzyskać zatrudnienie w Bürgerbräukeller, jednakże bezskutecznie. W sierpniu 1939 roku wynajmuje pokój w Monachium i rozpoczyna ostateczne przygotowania do zamachu. W tym czasie posiada już około 50 kg materiałów wybuchowych skradzionych przez niego w poprzednim miejscu pracy, w kamieniołomach Königsbronn. Poprzez częste wizyty w piwiarni (niektóre źródła podają, że dostał tam w końcu pracę jako stolarz) Elser zdobywa zaufanie jej personelu i dokonuje rozpoznania terenu. W końcu przechodzi do działania. Przez 30 nocy pozostaje w zamkniętej piwiarni, żłobiąc w jednym z filarów otwór o wielkości 70 x 90 cm. W otworze tym umieszcza 10-kilogramowy ładunek wybuchowy sterowany mechanizmem zegarowym. Wszystko maskuje, a w nocy z 7 na 8 listopada, podczas ostatecznego sprawdzania instalacji, nastawia mechanizm zegarowy na godzinę 21.20. Mechanizm zegarowy skonstruowany przez Elsera umożliwiał nastawienie godziny zamachu na sześć dni przed planowanym wybuchem.

  Po zakończeniu przygotowań zamachowiec udaje się na dworzec, gdzie wsiada do pociągu jadącego w kierunku Konstancy. Planuje jeszcze przed wybuchem przekroczyć nielegalnie niemiecko-szwajcarską zieloną granicę.

  Wybuch bomby w Bürgerbräukeller następuje o czasie, tj. o godz. 21:20, powodując śmierć ośmiu osób i raniąc ponad sześćdziesiąt. Poważnym uszkodzeniom ulega również sam budynek piwiarni. Wśród ofiar zamachu nie ma jednak Adolfa Hitlera. Dyktator skrócił swój pobyt na uroczystości, opuszczając budynek o godz. 21:07. Zamierzał udać się pociągiem o godz. 21:31 do Berlina na spotkanie z generałami.

  Hitler, będąc już w pociągu, po otrzymaniu wiadomości o zamachu powiedział - Teraz jestem całkowicie szczęśliwy. Fakt, iż opuściłem piwiarnię wcześniej niż przewidywano o czymś świadczy. Opatrzność chce, abym osiągnął swój cel.

  Zamach nie powiódł się, nie powiodła się też ucieczka zamachowca. Elser, nawet o tym nie wiedząc, był bardzo blisko wolności. Około 200 metrów od granicy szwajcarskiej został przypadkowo zatrzymany przez niemieckich celników, którzy przekazali go straży granicznej. Początkowo tłumaczył się, że zabłądził, ale czujność strażników wzbudziły przedmioty, które przy sobie posiadał. Elser miał przy sobie widokówkę monachijskiej piwiarni oraz elementy zapalnika bomby. Czujność strażników wzrosła gdy w jego kieszeni znaleźli znaczek komunistycznej bojówki Rotkämpferbund. Ponieważ wiedzieli o zamachu, postanowili Elsera przekazać do gestapo.

  Znając metody prowadzenia śledztwa przez gestapo łatwo się domyślić, że przyznanie się przez Elsera do winy było wyłącznie kwestią czasu. Tak też się stało. Kiedy jednak szef gestapo, Müller, otrzymał informację o przyznaniu się Elsera do winy, spytał kto za tym zamachem się kryje. Gestapowiec prowadzący śledztwo odparł, że nikt. „Niech pan to powie Himmlerowi” – zareagował Müller. Wiedział co mówi, gdyż Himmler opatrzył protokół przesłuchania Elsera obraźliwymi epitetami pod adresem prowadzącego to przesłuchanie. Reakcja ta wynikała z przeświadczenia nazistowskich bonzów, że za zamachem stał wywiad brytyjski. W uwiarygodnieniu tych spekulacji pomógł przypadek. W dzień po zamachu służba bezpieczeństwa SS zatrzymała dwóch angielskich agentów zwabionych na granicę niemiecko-holenderską w wyniku gry operacyjnej. Pomimo, że agenci nie mieli nic wspólnego z zamachem, postawiono im zarzut uczestnictwa w przygotowaniu go.

  Z ogłoszeniem nazwiska rzeczywistego zamachowca naziści czekali do 22 listopada 1939 r. W tym czasie szukali potwierdzenia swoich tez o uczestnictwie w tym przedsięwzięciu obcych wywiadów. Nie mieściło im się w głowie, że Elser całe przedsięwzięcie zrealizował sam, bez żadnej pomocy z zewnątrz.

  Elsera trzymano najpierw w Sachsenhausen, a następnie w Dachau pod fałszywym nazwiskiem Eller i to w dosyć dobrych, jak na obóz, warunkach. Był bez przerwy pilnowany przez dwóch esesmanów. Trwało to do 9 kwietnia 1945 r., kiedy na rozkaz Müllera został w Dachau zgładzony, a zwłoki spalono.

  Skutki nieudanego zamachu były znaczące dla Hitlera i jego popleczników. Zamach został wykorzystany jako jeden z pretekstów uzasadniających naruszenie neutralności Holandii 10 maja 1940 r., a także przyczynił się do znacznego wzrostu popularności Adolfa Hitlera wśród Niemców.

  O samym Johannie Georgu Elserze po wojnie zapomniano. Wyniesionym na piedestał niemieckim bohaterem stał się płk. von Stauffenberg – inny, również nieskuteczny, zamachowiec na Hitlera. Elser poszedł w zapomnienie, prawdopodobnie z powodu swoich prokomunistycznych sympatii. Dopiero w 50 lat po zamachu, w RFN telewizja pokazała dokumentalny film ukazujący sylwetkę Elsera, wydano również książkę opisującą historię dokonanego przez niego zamachu. Także w rodzinnej miejscowości Elsera ustawiono upamiętniający go obelisk. Wydaje się jednak, że zabiegi te nie doprowadziły do znaczącego zaistnienia w świadomości ludzi informacji o czynie dokonanym przez Johanna Georga Elsera. W dalszym ciągu wydarzeniem bardziej znanym jest, dokonany przez Stauffenberga, zamach z 20 lipca 1944 roku.
• 
• Słynny niemiecki teolog protestancki Martin Niemöller twierdził, że usłyszał od współwięźnia w obozie koncentracyjnym historię o Elserze. Współwięzień twierdził, że Elser był członkiem SS, a zamach był dziełem nazistów^[1]. Jeden z programów Bogusława Wołoszańskiego "Sensacje XX wieku" w odcinku pt. "Pojedynek w Venlo" wysunął hipotezę, że zamach był intrygą Heinricha Himmlera, który chciał przejąć władzę po Hitlerze. A dzień po zamachu (czyli 9 listopada 1939 roku) w przygranicznej miejscowości Venlo miało dojść do porozumienia między SS a brytyjskim wywiadem. Lecz po nieudanym zamachu Himmler postanowił zatrzeć wszystkie ślady i przerwać rozmowy z Brytyjczykami. Dopiero pod koniec wojny Himmler ponowi znów kontakt.

  
  

• 
  
• https://pl.wikipedia.org/wiki/Georg_Elser
• https://en.wikipedia.org/wiki/Johann_Georg_Elser
• https://pt-br.facebook.com/milczacyswiadkowie/posts/574595672685652