Rosslynlee Hospital i zgoza w oczach

Rosslynlee Hospital to opuszczony kompleks budynkow szpitalnych na terenach Midlotan & Peebleshire. Szpital psychiatryczny zostal zalozony w 1874 roku. W roku 2010 ze wzgledu na ciecia budzetowe i nowo wybudowany szpital w Livingstone kompleks w Rosslynlee zostal zamkniety. Od tej pory calosc niszczeje i tylko niekorzy zapalency zwiedzaja ja po kryjomu lub z przymknieciu oka firmy ochroniarskiej. Pomimo, ze minelo 4 lata od wyprowadzki pacjentow i personelu natura silnie domaga sie swojego. Budynki popadaja w ruine a na asfalt wdzieraja sie krzewy i drzewa z oklicznych zagajnikow. Midlotian & Peebles Country Asylum trwalo 136 lat. Od 1948 szpital byl czescia Royal Edinburgh Asylum and Associated Hospitals w czesci South Eastern Hospital Board. Do szpitala prowadzila stacja kolejowa i wiele drog specjalnie na te okazje pobudowanych. Obok starych budynkow w ktorych miescily sie sale  chorych kompleks zawiera mini osiedle pochodzace z lat 70 i 90. Wiekszosc budynkow strawil ogien jednak do kilku mozna wejsc. Trzeba jednak uwazac na posadzki i spadajacy gruz ze stropow i scian. 10 budynkow w sumie, budynek administracji, blok dla pielegniarek, pralnia i kostnica to wszystko zamyka sie w Rosslynlee Hospital. Na koncu kompleksu znajduje sie farma i budynek farmerski zbudowany w latach 50 XX wieku. 

Szpital tak jak i w przypadku Bangor Hospital spelnial swa najwieksza powinnosc po pierwszej i drugiej wojnie swiatowej ze wzgledu na ogrom weteranow wojennych. W latach pozniejszych liczba pacjentow spadala i w latach 60 XX wieku zmagano sie z licznymi brakami personelu i pacjentow. Jednak to koniec XX wieku przyniosl armagedon dla Rosslyn Hospital i od tej pory kompleks wystawiono na sprzedaz. Nikt jednak nie podjal sie kupna a budynki niszczeja i takze sa okradane. Nad caloscia czuwaja kamery i ochrona, ktora przymyka oko na ciekawskich zadnych rewelacji. Mysle, ze super pomyslem byla by wycieczka po Rosslynlee noca jednak ja jeszcze bym sie tego nie podjela. Po prostu zza dnia kompleks jest na tyle dostarczajacym dreszczyku emocji, ze na lata wystarczy mi ta wycieczka.

az chcialo sie przysiasc w tym opuszczonym wariatkowie