kellie castle, i inscenizacja teatralna, ktorej ciocia byla sluchaczem biernym

Piekny dzien. Karta National Trust for Scotland wykupiona. Zwiedzamy pomniejsze zameczki, palacyki i reszta drobnicy szkockiej. Nadbrzezna wioska rybacka Pittenweem kieruje nas dalej na polnocny zachod. Z daleka widac Kellie Law. Pagorek zza ktorym rozposciera sie widok na Kellie Castle. Otoczony lasami i polanami dzikiego czosnku. Pierwsze wrazenie wspaniale. Juz ciocia widzi na sprzedaz kwiatki. Potem zwiedzamy ogrod. tam kurki dziobia trawke. Grzadki pieknie oporzadzone. Dalej przedziwne agresty, porzeczki, czeresnie, wisnie, ziola. Informacja o bytujacych tu nietoperzach jest prawdziwa.

 Nad progiem wejscia bocznego znajduje sie inskrypcja po lacinie informujaca o: "This mansion snatched from rooks and owls is dedicated to honest ease amongst labours 1878" 

Letnia kuchnia w narozu ogrodu kryje schowek. Tam  mozna kupic ciety rabarbar, ziola w torebkach oraz inne cuda. Strych na pomieszczeniu, jest otwarty i mozna zajrzec czy nietopeki spia do gory nogami. Nie spaly bo ich nie bylo. Coz beda innym razem. pedzimy do zwiedzania. Sklepik, recepcja, herbaciarnia, krotki film o historii zamku i ahoj przygodo.

                                           

Uklad zamku ma nietypowy ksztalt litery T. Na rogach sa wieze w ktorych dodatkowe miejsca przeznaczono dla dzieci lub po prostu graciarni.  Trzy kondygnacje, liczne wykusze. Kamien i zwieczenia wiezyczek naprawde zdobia zamek. Wiesc niesie, ze zamek Kellie postawiono juz w 1100 roku. Jednak najwczesniejsze datowanie sa na rok 1360. Ziemie zapisano na Helene Siward, Lady of Kellie. Jej kuzyn Walter Oliphant byl wlascicielem zamku jako pierwszy. Rodzina ta posiadala Kellie jeszcze przez 250 lat az do 1613 do roku sprzedazy.

Zamek posiadal troche inna zabudowe. Porownywalny jest z zamkiem w Doune. Wystepowaly mury obronne oraz inny dzieciniec. Zamek dobydowywano. Swiadcza o tym coraz ciensze sciany wyzszych kondygnacji oraz herb zony, 5-tego Lorda Oliphanta. Ten tez wlasciciel sprzedal zamek Sir Thomasowi Erskine w 1613 roku. Ten  jak i reszta rodu, znacznie dobudowywali  posiadlosc. Tak bylo przez 170 lat. Gdy w 1797 roku 7 Earl of Kellie, Archibald zmarl bezpotomnie. Zamek trafil do dalekich krewnych. Ci, tez bezpotomnie, wystawili zamek i posiadlosc na aukcji. W roku 1870 zamek odkryl James Lorimer. Profesor prawa w Edynburgu.

Osobliwe szklarnie dla cukinii.
Rodzina Lorimerow przeniosla sie w 1878 roku. Sir Robert Lorimer, architekt, takze mieszkal w Kellie. John, syn Jamesa Lorimera umarl w 1936 roku a budynek zostal ponownie wystawiony na sprzedaz. 

Gadajace glowy rozdziabione mordy zwrocone w strone zamku

Hew Lorimer to kuzyn Johna w roku 1937 wraz ze swa zona Mary wydzierzawil Kellie. Rodzina Lorimerow mieszkala jeszcze do roku 1957 az do smierci. Hew, to rzezbiarz, jednym z jego projektow to fasada biblioteki glownej w Edynburgu.

zerkamy na zmiane pogody i stan dachowki

Obok w malym zagajniku znajduje sie maly, uroczy stawek a tam szuwary i juz w czerwcu bedzie mozna szukac kwiatu paproci.

wariacje na temat aparatu w telefonie i polowanie spod nogi

pieta wystawiona w korytarzu

Widok na polpietro. 

Zachodzimy tam. Gosci oczywiscie niewielu. Przemykamy sie cicho. Nagle dopadaja nas mieszkancy domu. Malzenstwo Alexandra i Margaret  Erskinow.  Alex sie przedstawia, Bonnie siedzi. Przedstawia swoja historie jak to byl gnebiony i doprowadzony do ostatecznosci siedzenia na galezi drzewa. 

Co chwila poprawia meza i przywoluje go do porzadku!

Alex, mylisz fakty- za duzo wina! Fakt - pan popija w trakcie rozmowy. Prosza nas o towarzyszenie w rozmowach. My, dziekujemy i stoimy jak wryte. Umiechamy sie, widzac prawdziwa inscnizacje, w ktora jestesmy wciagniete. Alexander i Anna- ubrani w stroje z epoki. Loczki, peruczki, surdut, trzewiczki, pantalony, bylysmy w innym swiecie. 

Hmm ponarzekali- Alex zwlaszcza na siedzenie na galezi i bol tylnej czesci ciala. My sie usmialysmy. 

To, dlatego nie pozwalaja fotografowac. 

The Jacobite Earls 

The Erskine Earls of Kellie were Jacobites, and suffered for their support of the Stewart cause. The 4th Earl, Alexander, fought with Charles II at Worcester in 1651 and was imprisoned in the Tower of London as a result. The 5th Earl threw his support behind Bonnie Prince Charlie in 'The Forty-Five' Jacobite Rebellion. After the Jacobite defeat at Culloden in 1746 the Earl spent the summer hiding in a beech tree in the castle garden. His faithful butler brought food to him every day, but in the end his secret was revealed and he spemt three years as a prisoner in Edinburgh Castle. 

Najlepszym i chyba najladniejszym pokojem jest pokoj winny. To nie jest winnica ani piwniczka. Sufit wykonany jest w winne latorosle, kotrych liscie sa ...debowe.

W dniu 23 - cich urodzin Roberta Lorimera, rodzice przekazali jedna z wiez malarzowii na jego atelier. 

Pejzarzysta, restaurator zabytkow, tworca Colinton Arts & Crafts. Wystawiany wielokrotnie w Londynie. W roku 1911 byl wspolodpowiedzialny za restauracje katedry St. Giles w Edynburgu oraz Ardkinglas House, Hill of Tarvit w Fife, lennoxlove House w East Lothian i Dunrobin Castle w Sutherland. W 1919 roku zaprojektowal Muzeum wojny w zamku w Edynburgu. Robert Lorimer byl takze prezydentem Krolewskiego Stowarzyszenia Architektow Szkockich. Lorimer umarl w Edynburgu w 1929 roku a jego geniusz artystyczny odziedziczyl jego drugi syn Hew Lorimer.

Pokoj goscinny, pierwotnie sala,

Po smierci  Mary Lorimer w 1970 roku, zamek Kellie trafia dla organizacji rzadowej ochrony zabytkow, National Trust for Scotland. Odtad cieszy oko i raduje serce wszystkim zwiedzajacym te budowle.

Hew Lorimer byl jednym z najlepszych rzezbiarzy w Szkocji. Tworca fasady biblioteki George IV Bridge w Edynburgu. Posagi przedstawiaja historie, prawo, medycyna, muzyka, poezja, nauka i teologia. oraz Madonny z Dzieciatkiem w Rueval w  South Uist. Cecha charakterystyczna Lorimera to monumentalizm i religijnosc. 

http://www.undiscoveredscotland.co.uk/pittenweem/kelliecastle/