dzis tylko trzy; ale za to dwie dobre ksiazki.
Michel Bussi, Samolot bez niej. Dawno nie czytalam tak dobrej sensacji. Akcja lata 80 XX wieku. Samolot lecacy ze Stambulu do Paryza rozbija sie w gorach Mount Terrible. Cala zaloga i pasazerowie gina na miejscu. Oprocz niemowlecia. Dziewczynki, ktora dopiero co przyszla na swiat. Lyse Rose albo Emille. Dwie rodziny. Dwa sledztwa. Intyga, zabojstwo i milosc. Dziadkowie Emille biedni choc honorowi. Opiekunowie Lyse Rose majetni i bezwzgledni. Do tego dochodza lata gdzie o badaniu DNA jeszcze swiat nie slyszal. Dopiero po osiemnastu latach detektyw Grand Duc zleca badania i ostatecznie wiadomo o zakonczeniu sprawy. Kilka zabojstw po drodze i napiecie siega zeniutu gdy ksiazka w polowie. Bussi daje kilka tropow i sladow ale nie wpada sie na nie ot tak sobie. Historia Wazki (tak dziewczynka zostala nazwana przez media) wciaga niesamowicie, ze nie mozna przestac o niej myslec.
Roma Ligocka, Dziewczynka w czerwonym plaszczyku.
Gruu, gruu, gruu- gdy slyszymy golebie kojarzy nam sie ze slodycza i lekkoscia. Dla Romy Ligockiej ten dzwiek to tortura. Getto. Zaglada. Walka o byt. Smierc widziana oczyma dziecka. Lata powojenne i nieustanna trauma w nowej rzeczywistosci. Szkola, gdzie wszyscy placza, a to z powodu straty bliskich a to z niemocy na rzeczywistosc. Niesamowity obraz chlopca, ktory byl dziewczynka. Wciaz zaplatajacy niewidzialne warkocze i wygladza nieistniejaca sukienke. Okaleczony umysl w wyniku ciaglego ukrywania sie i sposobow na przezycie. Pozniejsze
i na koniec
Kiedy wchodzi w ciebie mezczyzna, odzywa twoje cialo. Jesli kochasz sie z kobieta, odzywa twoje cialo.
Smak miodu - Salwa- an - Nu`ajmi. Przeboj wydawniczy, ktory ma rozpalac wyobrazie. Pisarka syryjska i ksiazka o erotyce. W swiecie muzulmanskim jest zakazana ta ksiazka oczywiscie a an-Nu`ajmi wykleta. Poza skandalem w Smaku miodu nie ma nic. Spodziewalam sie sutr o milosci a dostalam fascynacje mezczyznami. Dobrze, ze autorka opowiedziala po krotce o poprzedniej fascynacji zmyslowoscia w wiekach srednich, ktorej w dzisiejszych czasach na prozno szukac w krajach arabskich. Sprawa nastepna fascynacja kobietami. Oczywiscie autorce podobaja sie kobiety ale jak sama zastrzega tylko platonicznie. Gdy tylko nadaza sie okazja to oczywiscie sama kladzie sie pod masazystka, bo ta najlepiej robi to co do niej nalezy. Salwa sadzi, ze homoseksualizm nie ma u niej podloza. Zarzeka sie, ze nic z tych rzeczy. Tylko ja sie pytam po co takie zapewnienia, jesli nit Salwy o to nie pytal? Dodatkowo wyklucza, dzialanie w obie strony. Nie skazuje Smaku miodu na totalna krytyke. Mozna wybrac sobie pare cytatow i chocby narobic sobie ochoty na saune.
Dodam, ze nie poddam sie leczeniu z lesbijstwa. Przypadlosc ta nie zanika i nie wychowywalam sie wsrod niewolnic. Moze karma sie odwrocila?
i na deser - dwie piosenki, ktore szczegolnie laza mi po glowie. Pierwsze Pustki, tyle z zycia masz, ile dasz. Zapamietaj slowa me. Tekst prosty i ujmujacy a muzyka sama kolacze sie we lbie dni cale.
Roma Ligocka, Dziewczynka w czerwonym plaszczyku.
Gruu, gruu, gruu- gdy slyszymy golebie kojarzy nam sie ze slodycza i lekkoscia. Dla Romy Ligockiej ten dzwiek to tortura. Getto. Zaglada. Walka o byt. Smierc widziana oczyma dziecka. Lata powojenne i nieustanna trauma w nowej rzeczywistosci. Szkola, gdzie wszyscy placza, a to z powodu straty bliskich a to z niemocy na rzeczywistosc. Niesamowity obraz chlopca, ktory byl dziewczynka. Wciaz zaplatajacy niewidzialne warkocze i wygladza nieistniejaca sukienke. Okaleczony umysl w wyniku ciaglego ukrywania sie i sposobow na przezycie. Pozniejsze
lata emigracji i poszukiwanie własnego miejsca na ziemi. Pierwsze milosci. Podroze i ucieczka do lepszego swiata. Trudna decyzja o aborcji. Opisana tak wstrzasajaco, ze Dodatkowym atutem jest to, że na kartach powieści przewijają się losy znanych postaci: Ryszarda Horowitza, Romana Polańskiego - kuzyna autorki, Piotra Skrzyneckiego i prawie calej cygarerii artystycznej Krakowa.
Roma Ligocka rozpoznala siebie na filmie Lista Schindlera - Stevena Spilberga. Pozniej przy okazji ktos krzyczy do rezysera - To jest ta dziewczynka w czerwonym plaszczyku!!! Spilberg juz nie slyszy. Goniony sprawami juz znika tak jak i ludzie zapominaja o waznych sprawach. A moze uciekaja od przeszlosci? Sa lekarstwa, ktore na chwile lecza bol, w koncu uzalezniaja. Dziewczynka w czerwonym plaszczyku- wie jak odrzucic toksyczne placebo i jak radzic sobie z demonami przeszlosci. Polecam serdecznie.
i na koniec
Kiedy wchodzi w ciebie mezczyzna, odzywa twoje cialo. Jesli kochasz sie z kobieta, odzywa twoje cialo.
Smak miodu - Salwa- an - Nu`ajmi. Przeboj wydawniczy, ktory ma rozpalac wyobrazie. Pisarka syryjska i ksiazka o erotyce. W swiecie muzulmanskim jest zakazana ta ksiazka oczywiscie a an-Nu`ajmi wykleta. Poza skandalem w Smaku miodu nie ma nic. Spodziewalam sie sutr o milosci a dostalam fascynacje mezczyznami. Dobrze, ze autorka opowiedziala po krotce o poprzedniej fascynacji zmyslowoscia w wiekach srednich, ktorej w dzisiejszych czasach na prozno szukac w krajach arabskich. Sprawa nastepna fascynacja kobietami. Oczywiscie autorce podobaja sie kobiety ale jak sama zastrzega tylko platonicznie. Gdy tylko nadaza sie okazja to oczywiscie sama kladzie sie pod masazystka, bo ta najlepiej robi to co do niej nalezy. Salwa sadzi, ze homoseksualizm nie ma u niej podloza. Zarzeka sie, ze nic z tych rzeczy. Tylko ja sie pytam po co takie zapewnienia, jesli nit Salwy o to nie pytal? Dodatkowo wyklucza, dzialanie w obie strony. Nie skazuje Smaku miodu na totalna krytyke. Mozna wybrac sobie pare cytatow i chocby narobic sobie ochoty na saune.
Dodam, ze nie poddam sie leczeniu z lesbijstwa. Przypadlosc ta nie zanika i nie wychowywalam sie wsrod niewolnic. Moze karma sie odwrocila?
i na deser - dwie piosenki, ktore szczegolnie laza mi po glowie. Pierwsze Pustki, tyle z zycia masz, ile dasz. Zapamietaj slowa me. Tekst prosty i ujmujacy a muzyka sama kolacze sie we lbie dni cale.
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.